1. Diamenty powstałe w laboratorium mają takie same właściwości fizyczne i chemiczne jak diamenty naturalne
Ale wciąż nie są takie same i dość łatwo je odróżnić. Do hodowli diamentów w laboratorium stosuje się dwie różne metody: generowanie wysokiej temperatury i ciśnienia (HPHT) oraz chemiczne osadzanie z fazy gazowej (CVD). Każdy taki diament ma wyraźne znaki, które odróżniają kamienie nienaturalne. Znaki te są określane przy użyciu profesjonalnych narzędzi. Co więcej, większość „sztucznych” diamentów wymaga obróbki koloryzacyjnej w celu skorygowania zniekształceń powstałych w procesie produkcji przemysłowej.
2. Diamenty laboratoryjne są produkowane w kilka tygodni, głównie w Azji
Większość kamieni hodowanych w laboratorium nie jest produkowana w USA, ale w Chinach, Indiach i Singapurze. Dziś w Azji inwestuje się całkiem sporo środków w moce produkcyjne, a udział azjatyckich producentów będzie w przyszłości nadal rósł. Producenci stawiają swoim produktom wymagania, takie jak „przyjaźń dla środowiska”, „przejrzystość” i sumienność w produkcji, jednak często ich przestrzeganie nie jest jasne i uzasadnione, a pochodzenie produktu prawie nigdy nie jest ujawniane.
3. Cena detaliczna w dół ze względu na koszty produkcji
Koszt diamentów wyhodowanych w laboratorium jest prawie całkowicie zależny od zużycia energii elektrycznej, dlatego produkcja jest przenoszona do regionów, w których cena energii elektrycznej jest niższa.To wyjaśnia, dlaczego wraz z rozwojem technologii ceny produktów będą nadal spadać. W przypadku kamieni szlachetnych takich jak rubiny, szafiry czy szmaragdy koszt ich laboratoryjnych kopii to 10% ceny kamieni naturalnych.
Ważne jest również, aby wiedzieć, że ze względu na ekonomię skali im większy „sztuczny” diament jest produkowany, tym niższy koszt za karat, a to znacznie różni się od ceny naturalnych kamieni szlachetnych.
Ponieważ diament wyhodowany w laboratorium jest produktem przemysłowym, nie ma płynności, a jego cena zaczyna dość szybko spadać.
4. Ilość emisji dwutlenku węgla przy produkcji 1 karata diamentu syntetycznego jest taka sama jak przy tworzeniu tej samej masy naturalnego, a w niektórych przypadkach nawet większa.
Laboratoryjny producent diamentów często powołuje się na założenie, że wykorzystuje w 100% energię odnawialną.W rzeczywistości produkcja takich kamieni wykorzystuje energię elektryczną opartą na paliwach kopalnych, zwłaszcza w Chinach, Indiach i Singapurze. Dokładne porównanie wymaga analizy każdego indywidualnego przypadku, wszystko zależy od producenta i systemu energetycznego kraju.
Na przykład w Singapurze produkcja jednego karata syntetycznego diamentu metodą CVD (ta metoda daje dużą liczbę diamentów) emituje około 40% więcej emisji dwutlenku węgla niż produkcja 1 karata naturalnego odpowiednika.
5. Większość konsumentów nie uważa kamieni wyhodowanych w laboratorium za prawdziwe, ponieważ nie powstały one naturalnie w trzewiach Ziemi.
Ankieta Instytutu Harrisa z maja 2018 r. wykazała, że 68% konsumentów w USA uważa, że diamenty hodowane w laboratorium nie są „prawdziwe”. Inne badania wykazały również, że konsumenci są świadomi braku wewnętrznej wartości syntetyzowanych kamieni szlachetnych.Niektórzy konsumenci noszą imitacje diamentów dla upamiętnienia ważnych wydarzeń w swoim życiu, chociaż większość z nich postrzega takie kamienie jako „szybką modę”.