Jabłkowo-zielona odmiana oliwinu mineralnego, kamień, który wspiera silnych i uczciwych ludzi na drodze do sukcesu finansowego.
- Mineral: Olivine
- Kolor: Złoty zielony, odcienie zieleni do szmaragdu
- Twardość w skali Mohsa: 6, 5–7
- Gęstość: 3, 2–4, 3 g / cm 3
Historia chryzolitu
Złoto-zielony kamień półszlachetny jest znaną historią od IV tysiąclecia pne. „Chryzolit” jest tłumaczony z greckiego jako „złoty kamień”. Nazwę wprowadził rzymski naukowiec Guy Pliny w I wieku, stosując ją do wszystkich minerałów o złotych odcieniach. Od czasów starożytnego Rzymu za chryzolitem utkwiła inna nazwa - „wieczorny szmaragd”, który pojawił się z powodu niestałości złotego odcienia: dobrze widoczny w słońcu, ze sztucznym światłem znika, a kamień staje się niemal nie do odróżnienia od szmaragdu.
W księgach biblijnych znajduje się wiele odniesień do chryzolitów, które zdobiły ubrania arcykapłana i świątynie. Rzadko oliwkowo-zielony chryzolit o wielkiej czystości i wadze 193 karatów jest jednym z „siedmiu historycznych kamieni” przechowywanych w Diamentowym Funduszu Rosji.
Właściwości fizyczne i chemiczne chryzolitu
Chryzolit jest rodzajem oliwinu, ortokrzemianu żelazowo-magnezowego. Wzór chemiczny to (Mg, Fe) 2 SiO 4 . Często w środowisku zawodowym jubilerów i gemologów nazywa się perydot.
Kolor chryzolitu wynika z obecności niklu, żelaza i chromu w jego składzie. Kamień istnieje w naturze w tym samym kolorze, tylko jego odcienie mogą się nieznacznie zmienić. W tym przypadku im bardziej wyraźny jest zielony kolor kamienia, tym wyższa jest jego wartość i wartość.
W skali Mohsa chryzolit ma twardość 6, 5–7 jednostek. Jest kruchy i wymaga ostrożnego obchodzenia się podczas cięcia. Kryształy mają szklisty połysk z lekką „oleistą powłoką”, co odróżnia je od innych minerałów o podobnym kolorze.
Złoża chryzolitów
Oliwki są dość powszechne, ale chryzolit o jakości klejnotów można znaleźć daleko od wszędzie.
W Rosji chryzolity znajdują się w skale diamentowej w Jakucji, w Krasnojarskim Terytorium i regionie Murmańskim, ale wśród nich jest kilka naprawdę wartościowych okazów.
Zagraniczne chryzolity są wydobywane w Pakistanie, Afganistanie, Ameryce Południowej i Północnej, Południowej Afryce i Australii. Najstarsze pole, które jest wciąż rozwijane, znajduje się w Egipcie na bezludnej wyspie Zeberget w Morzu Czerwonym. Wydobywa się tu największe i najdroższe kamienie.
Lecznicze i magiczne właściwości chryzolitu
Wiele wierzeń i legend wiąże się z chryzolitem. Na przykład w starożytnych Indiach był kamieniem kochanków, pomagając im znaleźć wzajemne zrozumienie i wzmocnić uczucia. W XIX wieku w Europie pojawiła się opinia, że chryzolit eliminuje niemoc męską.
Mongołowie nazywali perydota „smoczym kamieniem” i wierzyli w jego zdolność do nadawania siły i odwagi.
Dzisiaj ludzie wierzą w niesamowitą moc chryzolitów: kamień przynosi sukces finansowy i sukces w hazardzie. Ponadto uważa się, że jeśli zachowasz je z pieniędzmi, w rodzinie zawsze będzie bogactwo. A jeśli nosisz pierścionek z chryzolitem na lewej ręce, ochroni cię on przed złym okiem i pomoże ci podjąć właściwą decyzję w najtrudniejszej sytuacji.
Uzdrowiciele często leczyli choroby skóry maściami z proszkiem chryzolitowym. Na Wschodzie stosowano go do poprawy procesu tworzenia krwi w niedokrwistości.
Kim jest chryzolit?
Chrysolite jest idealny dla osób aktywnych, które nie lubią siedzieć nieruchomo: podróżni, sportowcy, ludzie kreatywnych zawodów, których życie wiąże się z ruchem. Pomaga szybko dostosować się do zmian, nowego miejsca zamieszkania i pracy. Chryzolit uratuje tych, którzy są związani ze sferą finansową, od nieuczciwych partnerów i transakcji. Ponadto kamień jest uważany za talizman prawników, przyczynia się do zwycięstwa w sporach, pomaga w walce o sprawiedliwość.
Astrolodzy doradzają chryzolitowi osobom urodzonym pod znakiem Ryb, Wagi, Strzelca i Lwa. Ale jest to przeciwwskazane w Baranie i Bliźnięta.
Chryzolit jest kamieniem „monogamicznym”: przyzwyczajając się do jednego właściciela, jest mało prawdopodobne, aby służył drugiemu. Znaleziona lub odziedziczona dekoracja może szybko się zgubić lub zacząć przynosić pecha.