Wolfram, a dokładniej złożony węglik wolframu jest pięknym i trwałym materiałem, ale to nie wszystko, co można powiedzieć o tym niezwykłym metalu.

Wolfram zaczął być używany w biżuterii całkiem niedawno, ale udało mu się podbić społeczeństwo z niezwykłą siłą i trwałością. Czy jednak ten niezwykły metal jest „wieczny” i czy powinien być preferowany nad srebrem i złotem? Rozumiemy to.

Właściwości węglika wolframu

Metal wolframowy został odkryty w 1783 roku i jest używany głównie w przemyśle. Wolfram jest niezwykle twardy, a jego gęstość jest dwa razy większa niż ołowiu. W połączeniu z węglem metal zamienia się w węglik wolframu: materiał o twardości porównywalnej z diamentem, odporny na zużycie i prawie niereaktywny na utlenianie. Jest to węglik wolframu, oprócz produkcji części tnących i rdzeni pocisków, stosowanych w biżuterii.

Głównym powodem, dla którego wolfram stał się popularnym materiałem na biżuterię, jest jego trwałość i odporność na odkształcenia. Nawet po wielu latach noszenia produktu nie pojawiają się zadrapania, pęknięcia, dekoracja zachowuje swój pierwotny kształt. Ponadto nie wolno nam zapominać o innej ważnej i wartościowej jakości tego metalu - wolfram rzadko powoduje alergie, co pozwala na noszenie go prawie każdemu bez wyjątku.

Szlachetny połysk wolframu

Biżuteria wolframowa - pierścionki, wisiorki, bransoletki - są szczególnie popularne wśród mężczyzn. Są trwałe, ich stalowy połysk jest elegancki i dyskretny. Ponadto takie produkty są uważane za samopolerujące.

Biżuteria wolframowa może korzystać z dodatkowej powłoki. Na przykład powłoka cyrkonowa nadaje gotowemu produktowi złoty odcień, metoda osadzania jonów powoduje czernienie dekoracji, a srebrny odcień jest naturalny dla wolframu.

Damska biżuteria wolframowa jest preferowana przez pewne siebie, silne dziewczyny. Połączenie takiej dekoracji z innymi nie jest łatwe, będzie to wymagało wyjątkowego wyczucia stylu. Jednak pierścionek lub bransoletka wykonana z wolframu nie wymaga sąsiedztwa - taka dekoracja sama w sobie wygląda na ciężką i kompletną.

Różne kamienie są również wstawiane w ozdoby wolframowe i grawerowane. Ale wszystko to odbywa się w środowisku produkcyjnym. W prostym warsztacie biżuterii nie można zmniejszyć ani powiększyć pierścienia wolframowego, przymocować zamka do bransoletki ani go wygrawerować. Wolfram, będący bardzo twardym i gęstym materiałem, wymaga specjalnego sprzętu i narzędzi.

Aplikacje do biżuterii

Po raz pierwszy wolfram był używany poza przemysłem i wojskiem mniej niż dziesięć lat temu - w bransoletkach szwajcarskich zegarków. Czysty blask, szlachetny odcień srebra i cechy fizyczne niezwykłego materiału podbiły koneserów biżuterii.

Dzisiaj wolfram jest skuteczną alternatywą dla złota, srebra i platyny, ponieważ te metale szlachetne są znacznie bardziej miękkie i łatwo ulegają uszkodzeniu w trakcie noszenia biżuterii.

Brutalna ciężka biżuteria wolframowa produkuje dziś wiele marek biżuterii. Carraji cieszy swoich fanów masywnymi pierścieniami i bransoletkami z różnymi wstawkami i oryginalnym grawerowaniem. Marka Spikes oferuje pierścienie z wielobarwną powłoką, wśród których znajdują się nie tylko masywne i ciężkie produkty, ale także dość cienkie i eleganckie, które łatwo nadają się do płci pięknej.

Demokratyczny koszt biżuterii z wolframu (od 1500 rubli), ich trwałość i stylowy wygląd przyciągają coraz więcej nabywców. Producenci wytwarzają zarówno „czyste” produkty wolframowe, jak i połączone ze złotem i kamieniami półszlachetnymi.

Dzięki swoim niezaprzeczalnym zaletom węglik wolframu ma tylko jedną oczywistą wadę: metal, który nie jest podatny na zarysowania i matowienie, może pęknąć, gdy uderzy mocno w twardą lub ostrą powierzchnię, dlatego ważne jest, aby zachować biżuterię z wolframu.

Ponadto właściciel pierścienia wolframowego powinien wiedzieć, że jeśli nagle dekoracja stała się tak mała, że nie można jej usunąć w zwykły sposób (mydłem lub owinięcie palcem w gęste rzędy nici), w tym przypadku może pomóc specjalne imadło. Pierścień jest powoli ściskany, aż do wybuchu ciśnienia. Prawdopodobieństwo urazu, pomimo nieco przerażającego procesu, jest minimalne.