Nazwy tych technik są znane wielu, ale nie każdy może z pewnością stwierdzić, jakie cechy każdego z nich wyrażają i jak się pojawiły.

Tworząc biżuterię mistrz wykorzystuje wiele różnych technik i technik: dzięki nim każdy przedmiot otrzymuje swój niepowtarzalny nastrój, wartość i znaczenie. Przede wszystkim jakość dekoracji zależy od umiejętności i doświadczenia jubilera, ponieważ takie techniki, jak na przykład filigran czy granulacja, wymagają ogromnej koncentracji, dokładności ruchów i wytrwałości w pracy.

Oferujemy Ci więcej informacji na temat różnych technik biżuterii i ich historii.

Filigranowy i filigranowy

Technika filigranu polega na stworzeniu ornamentu poprzez lutowanie elementów z drutu szlachetnego i metali nieszlachetnych. Powstała koronka może być lutowana na dowolnej podstawie (filigran lutowany) lub może tworzyć zwiewny wzór (ażurowy filigran) .

Termin „filigran” pochodzi od dwóch łacińskich słów: filum, co oznacza „wątek”, a granum - ziarno. W Rosji technika ta zyskała nazwę „skan” starego rosyjskiego „w górę”, czyli „skręć”, „skręć”. Rosyjska technika filigranu powstała w X-XII wieku, a do XIX wieku uzyskała już status sztuki. Dekoracje, wazony, szkatułki, panele dekoracyjne wykonano z tkaniny.

Istota techniki filigranowej jest dość prosta, ale wymaga wysokiego poziomu rzemiosła artystycznego i biżuterii, ponieważ cały proces jest wyłącznie pracą ręczną. Najpierw na papierze przedstawiony jest szkic przyszłego wzoru w skali naturalnej. Następnie, z gładkiego lub wstępnie skręconego drutu, tworzone są jego elementy, które są naklejane na szkic papieru - muszą dokładnie powtarzać wzór. Pod działaniem płomienia specjalne części palnika są łączone w jeden wzór, a papier płonie całkowicie.

Centrum sztuki współczesnej stało się wioską Kazakovo, położoną w regionie Niżnym Nowogrodzie. Pierwsze warsztaty powstały tutaj w 1939 roku, a dziś jest to już duży zakład CJSC Kazakovo Enterprise of Art Products. Gama produktów jest niezwykle szeroka: dekoracje, elementy dekoracyjne, zamówienia i medale, przedmioty kościelno-religijne. Ze względu na wysoką jakość i wartość artystyczną, produkty zakładu cieszą się powodzeniem na rynku krajowym i za granicą.

Koraliki

W rosyjskiej sztuce biżuterii techniki filigranowe i granulowane są ze sobą nierozerwalnie związane. Ziarna zazwyczaj uzupełniają zeskanowane wzory, nadając im pełniejszy i pełniejszy wygląd. Prosta nazwa sprzętu w pełni odzwierciedla jego istotę. Ziarno jest ornamentem stworzonym z małych, o średnicy 0, 3-0, 4 mm, złota, srebra lub platyny. Kulki są instalowane w uprzednio przygotowanych rowkach we wzorze na najcieńszej warstwie lutowia, która w płomieniu palnika stapia je z podstawą. Ważne jest, aby lut był w stanie bezpiecznie zamocować figurę, ale nie naruszył jej przejrzystości, rozprzestrzeniając się poza granice wnęki. W Rosji wykorzystano w tym celu złotą ulotkę zmieszaną z rtęcią, podczas procesu lutowania rtęć wypaliła się, a złoto szybko się stopiło, tworząc pewny chwyt.

Innym warunkiem tworzenia wzoru jakości jest ten sam rozmiar wszystkich ziaren. Aby je uzyskać, cienki drut jest cięty na małe kawałki, które są umieszczane w kawałkach węgla drzewnego, gdzie układane są rzędy rowków o danej średnicy, do nich wpływa płynny drut, tworząc małe kulki, które później zostaną wysłane do dekoracji.

Czernienie

Technika czernienia jest również dość starym przyjęciem biżuterii. Czarną kompozycję nakłada się na powierzchnię produktu zgodnie ze wzorem, następnie czerń topi się w specjalnych piecach, tworząc kontrastowy wzór. Każdy mistrz ma swoją własną recepturę na czernienie, kolor i wytrzymałość powłoki, jej grubość i gęstość zależą od jej składu.

Często, aby nadać ornamentowi wyrazistość i teksturę czarnego filigranowego i ziarnistego towaru. Również rysunek trójwymiarowy może być zastosowany przez żłobienie, gonienie, grawerowanie.

Wśród wszystkich metali najczęstsze jest czernienie srebra, ponieważ w tym przypadku produkt nie tylko nabiera bogatszego i szlachetniejszego wyglądu, ale także staje się odporny na uszkodzenia chemiczne i mechaniczne. Złoto i platyna są używane rzadziej tylko dlatego, że praktycznie niemożliwe jest usunięcie wysokiej jakości czerni z powierzchni, a taka biżuteria nie podlega już przetapianiu.

Mamy nadzieję, że informacje okazały się interesujące i przydatne dla Ciebie. Sugerujemy również zapoznanie się ze złożoną, ale coraz popularniejszą techniką obróbki metalu - Mokume Gane, która powstała w XVII wieku w Japonii.